Wykresologia świata nadprzyrodzonego
Filip Graliński
Zawsze inspirujący Dr. Beachcombing badał jakiś czas temu kwantyfikatywnie świat nadprzyrodzony, w szczególności użył Google Ngram Viewera, by wygenerować taki wykres obrazujący zmiany w czasie częstości kilku angielskich słów:
Stepując o muzyce pop
Filip Graliński
W dzieciństwie słoń nadepnął mi na ucho, więc nie odróżniam Arvo Pärta od ZZ Top. Na czym polega lepszość pierwszego od drugich, miałem nadzieję dowiedzieć się z książki Grzegorza Piotrowskiego Muzyka popularna. Nasłuchy i namysły. Niestety, nie dowiedziałem się. Jako osobnik estetycznie głuchy zanurzyłem się więc tylko w warstwę metajęzykową książki Piotrowskiego.
[…] określenie pop song pojawiło się w amerykańskiej prasie już w 1926 roku (do końca lat czterdziestych słowa pop w kontekście muzycznym używano w cudzysłowie, w latach pięćdziesiątych funkcjonowało już jako oczywiste). [Grzegorz Piotrowski, Muzyka popularna. Nasłuchy i namysły, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2016, s. 79]
Selfie z 1940 roku
Filip Graliński
Kontynuujemy nasze redatacje angielszczyzny. W ostatnich latach furorę robi selfie (my w polszczyźnie mamy już swojego przaśnego selfika!), no i każdy chce wiedzieć, kto i kiedy wymyślił to słowo. Najstarsze przytoczenie znane anglistom pochodzi z wypowiedzi niejakiego Nathana Hope’a na pewnym australijskim forum dyskusyjnym (rok 2002). (To, że australijskim, nie zaskakuje — końcówka -ie jest charakterystyczna dla australijskiej odmiany angielskiego). Nathan Hope odżegnuje się od autorstwa tego słowa, twierdzi, że krążyło już wcześniej w ustnym obiegu w jego otoczeniu.
A ja znalazłem dużo wcześniejsze selfie!
OK, oszukuję trochę, nie chodzi tutaj o autoportret, to selfie to słowo utworzone ad hoc, żeby się rymowało z nazwiskiem Wendella Willkiego, kandydata Republikanów w amerykańskich wyborach prezydenckich w 1940 roku.
„The upper ten thousand” zredatowane
Filip Graliński
Redatujemy też angielski. Na przykład wyrażenie the upper ten thousand (dosłownie górne dziesięć tysięcy), o którym pisze dzisiaj Dr. Beachcombing na swoim blogu. Fraza ta odnosi się do najbogatszej i najbardziej wpływowej warstwy społeczeństwa. Najstarsze brytyjskie przytoczenie, jakie odszukał Dr. Beachcombing, pochodzi z roku 1846. Nam udało się przesunąć to o 2 lata wstecz takim oto amerykańskim fotocytatem:
